"Śmiertelne oczyszczenie" Agata Polte. Moje drugie spotkanie z twórczością autorki. Recenzja.

11/10/2019 06:27:00 AM

"Śmiertelne oczyszczenie" Agata Polte. Moje drugie spotkanie z twórczością autorki. Recenzja.

Powracam do Was z najnowszym dziełem autorki, twórczość której już raz miałam okazje recenzować u siebie na blogu. W ramach przypomnienia napisze, że powieść "Na przekór" trafiła w mój gust i bardzo miło wspominam czytanie, jak i pisanie dla Was recenzji na jej temat. Jeżeli macie chęć to zapraszam do cofnięcia się i przeczytania wpisu TUTAJ.

Poprzednia pozycja została przez wielu czytelników skrytykowana ze względu na swoją prostotę. Ci z Was, którzy zrazili się po poprzedniej lekturze i postanowili swoją przygodę z twórczością Pani Agaty zakończyć mają czego żałować. Bowiem "Śmiertelne oczyszczenie" diametralnie się różni od poprzedniej książki.

Zacznę może od okładki. Fani fantastyki z pewnością zwrócą na nią uwagę. Jest wielobarwna, nieco mistyczna, a główną rolę odgrywa tutaj dziewczyna trzymająca narzędzie z ostrym końcem przeznaczone do walki. Postać wygląda na te, które często możemy spotkać w grach komputerowych lub komiksach. Tytuł jest wypukły i świetnie się odznacza na pozostałym tle okładki.

"Jeśli sądzisz, że walka się skończyła, nawet nie wiesz, jak bardzo się mylisz."

Jest to tom pierwszy historii dotyczącej świata w którym są ludzie o wyjątkowych zdolnościach. Stało się tak za sprawą wynalezienia serum, które miało pomóc w wygraniu wojny. Jak to zwykle bywa, gdy w grę wchodzą badania i eksperymenty nad genetyką coś poszło nie tak. W związku z czym oprócz szybkości, siły i zręczności osoby zyskały siły nadprzyrodzone. Czytanie przeszłości, teleportacja,  władanie żywiołami to tylko kilka z nich. Po upływie kilkudziesięciu lat wiele osób wciąż nie pogodziło się z myślą, że muszą żyć z obdarzonymi w symbiozie. W związku z czym powstało wiele organizacji i grup walczących z terrorystami i gangami. Gang Żmij na czele z Lucanem  Viperem mamy okazje poznać bliżej. Jest to bowiem grupa kilku wyjątkowo zdolnych młodych ludzi, którzy walczą ze złem i dzięki swojemu przywódcy uczą się opanowywać zdolności, którymi zostali obdarzeni. Pomimo tego, iż gang cieszy się autorytetem i swoją wyjątkową siłą ktoś jednak postanawia z nimi zadrzeć zabijając przyjaciółkę przywódcy i kilka jego ludzi. Obdarzeni, którzy są dla siebie rodziną i wsparciem postanawiają zrobić wszystko, by odnaleźć zabójców i pomścić swoich członków.

Książka jest napisana w zupełnie innym stylu. Autorka postawiła tym razem na wątki fantasy. Pomimo nadprzyrodzonych mocy postaciami są zwykli ludzie. Moce, którymi zostali obdarzeni bardzo często są dla nich przekleństwem. Trzeba poświęcić niekiedy wiele lat i sił, by umieć opanować dane im zdolności i trzymać je w ryzach by niekiedy przez przypadek nie skrzywdzić niewinnych ludzi. Przykładem takiej osoby jest jedna z bohaterek książki - Kaileen (Kai). Po tym jak rodzina została bez ojca jej mama poznała mężczyznę. Ojczym od lat nienawidził osoby obdarzone i swoją nienawiść przelał zarówno na jej matkę, jak i rodzeństwo. Takim sposobem niespełna 14 letnia Kai została na ulicy. Gdyby nie odnaleźli ją Żmije i nie przekonali do dołączenia do Gangu jej los z pewnością potoczył by się inaczej. Dziewczyna ma zdolności cofania się w przeszłość. Dzięki Lucanowi i pozostałym członkom gangu po kilku latach ciężkich treningów nauczyła się w pełni korzystać ze swoich mocy.

"Na początku, gdy dopiero odkrywała swój dar, nie była w stanie odczytać niczego z martwych przedmiotów albo ludzi. Jako że jej moc polegała na spoglądaniu w przeszłość, sądziła po prostu, że widzi ją dzięki połączeniu się z umysłem osoby, którą bada. Później jednak, w miarę jak trenowała, a jej dar się rozwijał, okazało się, że może zobaczyć historię niemal wszystkiego, czego się dotknie."

Książkę pochłonęłam bardzo szybko. pomimo tego, iż jej gatunek nie należy do moich ulubionych. Stało się tak za sprawą ciągłej akcji, którą bardzo umiejętnie dozowała tu autorka. Emocje towarzyszyły mi podczas czytania cały czas. Chwile napięcia przeplatane były pewną dawką humoru i fragmentami z przeszłości  bohaterów.

Pomimo tego, iż "Śmiertelne oczyszczenie" i "Na przekór" wydają się być zupełnie różnymi książkami ja dostrzegłam w nich jednak pewne podobieństwo. Jest nim według mnie przesłanie. Niezależnie od tego, jakie przeszkody mamy w życiu do pokonania nigdy nie warto się poddawać, a siłę do walki warto czerpać przede wszystkim z rodziny. To ona jest dla nas największym i najważniejszym wsparciem i nie ważne, czy łączą nas więzy krwi, czy przyjaźni.

Za możliwość zrecenzowania książki pragnę podziękować Wydawnictwu Zysk i Spółka oraz autorce Pani Agacie Polte. Z niecierpliwością czekam na kontynuacje historii.